50 χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την εξέγερση των φοιτητών στο Πολυτεχνείο, στις 17 Νοεμβρίου του 1973.

Μισό αιώνα από τη νύχτα που έγραψε μια ιστορία υπέρβασης και περηφάνιας. Σήμερα ο καθένας και η καθεμιά έχει πάρει το δρόμο του. Ωστόσο, κάθε Νοέμβρη συναντιόμαστε μαζί τους νοερά, έστω για λίγο στο ίδιο σταυροδρόμι, εκεί που χτίστηκε η απαράμιλλη δύναμη της ενότητας, της αλληλεγγύης, της συλλογικότητας, της αξιοπρέπειας και της ανιδιοτέλειας στην προσφορά.

Εκεί που νους και καρδιά έγιναν ένα. Εκεί που όπως αποτυπώθηκε στη διακήρυξη της Συντονιστικής Επιτροπής και στα μηνύματα του ραδιοσταθμού, υψώθηκε το παντοτινό ΟΧΙ της γενιάς μας στο φασισμό, το παντοτινό ΝΑΙ της γενιάς μας στην Ελευθερία, τη Δημοκρατία, την λαϊκή κυριαρχία και ανεξαρτησία, την αγάπη για την πατρίδα μας.

Στο Πολυτεχνείο ήταν όλοι εκεί, μαθητές, φοιτητές, εργάτες, οικοδόμοι, ο απλός λαός.

Με συνθήματα έβγαιναν στους δρόμους, με συνθήματα οι φοιτητές μες στο Πολυτεχνείο:

«Όλοι ενωμένοι, οι μορφωμένοι άνθρωποι δεν είναι ποτέ απατημένοι».

«Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία»

Η δικτατορία του 1967 τσάκισε τις ελευθερίες του ελληνικού λαού. Σκοτάδι με φυλακές, εξορίες, βασανιστήρια, όπλα και τανκς…

Το ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ζει: Πενήντα χρόνια μετά, οι ιδέες, οι αξίες, τα οράματα και τα ιδανικά του συνεγείρουν την ψυχή των απλών ανθρώπων και των νέων. Το «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία», νοηματοδοτείται και πάλι σε αντιστοιχία με τις αγωνίες και τις ανάγκες του σήμερα, σε κρίσιμα πολιτικά ζητήματα που αφορούν τη δημοκρατία, την ελευθερία και την ανθρώπινη υπόσταση…